Al zeggen we het zelf maar we merken het aan alles: het geluid, de dynamiek, de blik onderling. Die momenten waarop je niet meer nadenkt, maar gewoon speelt.
De nummers beginnen te ademen en krijgen hun eigen karakter. Soms rauw, soms klein — altijd op gevoel. Christine leeft!
Woensdag as nog één keer de oefenruimte in voor de puntjes op de i. Zondag 16 november spelen we immers vanaf 16.00 uur in Tivoli Meppel.
We zijn onderweg, jij ook? 😉